In de geest van het Tweede Vaticaans Concilie kondigde paus Franciscus in 2021 een synodaal proces aan. De kerkvader maakte hierbij de weg vrij om vanuit alle lagen van de Kerk en in verbondenheid met elkaar na te denken over wat ons drijft, en samen verantwoordelijkheid op te nemen voor de toekomst van de Kerk. Wat klonk de voorbije twee jaar in de geloofsgemeenschappen in ons vicariaat? En hoe kunnen we samen naar een gedragen verantwoordelijkheid van Kerk zijn vandaag én vooral morgen? Om deze krijtlijnen uit te tekenen, richtte het vicariaat bij het begin van dit werkjaar het ‘Vicariaal Pastoraal Overleg’, afgekort VPO, op. Dit Overleg wordt vertegenwoordigd door lekengelovigen die driemaal samenkomen in Mechelen. In tussentijd worden zij uitgenodigd om ter plekke, in hun lokale gemeenschappen, een groepje gelijkgestemden te vinden om visies en ideeën te sprokkelen die uiteindelijk uitmonden in samen gedragen vicariale beleidsbeslissingen. Op de eerste samenkomst, op 23 september jongstleden, heette hulpbisschop Koen Vanhoutte een dertigtal aanwezigen uit alle hoeken van ons vicariaat welkom met de woorden “We willen de synodaliteit concreet maken. De kleur van ons debat is luisteren naar elkaar, terwijl de goede Geest in ieder van ons aanwezig is.” Omdat niet elke uitdaging meteen bij de horens kan worden gevat, leggen we elk werkjaar en dit gedurende de komende drie jaar, een andere focus. Onze eerste bekommernis is de pastorale zorg met en voor ouderen. “De zorg voor wie kwetsbaar is, is de core business als we willen leven vanuit het evangelie”, zegt mgr. Vanhoutte. “We merken vandaag dat vooral ouderen te weinig in beeld komen. Terwijl we almaar ouder worden, neemt het aantal mensen dat tijd en ruimte heeft om levensvragen te behartigen, af. Daardoor loeren eenzaamheid en levensmoeheid om de hoek. In het verleden werd de pastorale zorg gedragen door religieuzen en door het christelijk verenigingsleven. Wie neemt vandaag de zorg op die ouderen verdienen?” De eerste samenkomst van het VPO zette meteen de juiste toon. In kleine gespreksgroepen buigen de deelnemers zich over twee concrete vragen: Hoe kunnen we als christenen gestalte geven aan het pastoraal contact met en voor ouderen?en Welke lokale samenwerkingsvormen zijn er of zouden kunnen groeien om het pastoraal contact met en voor ouderen te realiseren? Een pluim moet het gesprek in goede banen leiden en – zoals het een synodale weg betaamt – elke deelnemer aan het woord laten. Niet alleen de pluimen, maar ook de deelnemers brengen elk een eigen kleur in het debat en de ideeën waaien over en weer. Een gebedsmoment, waarin we vragen om een aandachtig hart en een opmerkzame geest voor ieder die met ons op weg gaat, sluit deze eerste samenkomst af. Na het middagmaal worden de deelnemers gezonden om in de lokale geloofsgemeenschap mensen te zoeken die verder willen nadenken hoe de pastoraal met en voor ouderen gestalte kan krijgen. Alle ideeën worden tegen einde december verzameld en gebundeld voor de volgende samenkomst, eind januari. Om uiteindelijk op het einde van het werkjaar te landen bij de vraag waarop prioritair zal worden ingezet en hoe het vicariaat kan ondersteunen. Met woorden van dankbaarheid en een zakje pluimen zendt de bisschop de aanwezigen huiswaarts. Mocht jij ook zin hebben om aan te sluiten bij het overleggroepje van onze pastorale zone Onze-Lieve-Vrouw van Halle dat samen bruggen bouwt naar onze oudere parochianen, neem dan zeker contact op met André Gérardy (02 331 14 38 of via gerardy.lecoque@gmail.com).
top of page
bottom of page
Comments